Hayat bazen beklentiler üzerine kuruludur

Hayat bazen beklentiler üzerine kuruludur.. Sırf bekliyorsunuz diye, sırf henüz olmadı diye hiç bir şeye tam odaklanamazsınız..

Sanki bir tek beklediğiniz gerçekleşince her şey mükemmel olacak.. O zaman her köşe gül bahçesine dönecek..

Oysa yalnızca gülümseme belirecek yüzünüzde, başarmışlığın gururu ve huzuru ile derin bir nefes alacaksınız.. o kadar.. Sonra yeni beklentilere koşacak kalbiniz ve beyniniz..

Yok yok hiç bir zaman tamam işte bu kadar demeyeksiniz..

İşin gerçeği, tamam artık bitti de dememelisiniz, hep hayal kurduğu, umut ettiği, beklediği bir şeyler olmalı insanın.. Yoksa amacını yitirir, dümdüz bir yolda engelsiz, sakin sakin yürüyor olursunuz..

Orta noktası var mı bunun?

Hani belki bazen, mümkünse bir el çırpışla bir anda lambanın cini gelse, “şanslı günündesin, ne istersin?” dese.. Söyleyince oluverse..

Keşke bazen hayatın kolay modu olsa, hani basic kullanım gibi, hayatı da bazen ilk sürümüne taşıyabilsek, gayet basit, huzurlu bir hal alıverse, bir süre sonra update ederdik..

Hani kaçmak ister ya insan, öyle zamanlarda köşeye geçip gözlerini kapatınca kimse onu görmese mesela,  yalnız kalabilse, düşünebilse..

Hayat işte bir bekliyoruz, bir yürüyoruz.. Biraz bize adil, biraz başkalarına..

Ve beklerken hiç bir şeye tam odaklanamıyoruz halen, yazık oluyor..