Büyümeli bazen insan, hep çocuk kalmak başkalarına haksızlık gibi birşey..
Çocuk olup tolerans beklemek, hep almak hiç vermemek..
Yok yok olmaz öyle, çocuk olmak güzel şey elbette ama, çocuk kaprisi yapmak düşünmeden konuşmak yaralar karşıdakini..
Çocuk olmanın heyecanını, neşesini yansıtmak, uzun uzun kahkahalar atmak, koşulsuz sevmek, küçücük şeylerden mutlu olmak ne güzeldir oysa.. Hayat o zaman daha anlamlı daha yaşanılır olur..
Çocuk tarafı hep köşede tutmak, karşıdakine de gereken özeni hassasiyeti korumak güzel olan taraf..
Hep sevgiyle kalmak dileği ile..
